دبیرکل فراکسیون اقلیت مجلس هشتم در خلال انتقاد از رویکرد دولت به برنامه پنجم توسعه به نقد رفتارهای سیاسی دولت پرداخته و گفته است اگر دولت اهداف سند چشم انداز را مهم تشخیص می‌داد، باید در سیاست خارجی و اقتصاد داخلی تغییراتی ایجاد می‌کرد.

به گزارش فرارو؛ مدت‌ها بود که دیگر خبری از انتقاد از دولت محمود احمدی‌نژاد با ادبیات اصلاح‌طلبانه در رسانه‌ها و فضای عمومی کشور نبود، اما اینک محمدرضا تابش، نماینده مردم اردکان و دبیرکل فراکسیون اقلیت مجلس به بهانه گفتگو با روزنامه خبر درباره وضعیت برنامه پنجم توسعه در خلال انتقادات اقتصادی مرسوم این گروه سیاسی که این روزها از زبان نادران و توکلی نیز می‌توان آن‌ها را شنید، رفتارهای سیاسی دولت را هم به نقد کشیده است.

تابش به عنوان عضو کمیسیون تلفیق به مشترکات برنامه پنجم و چهارم اشاره کرد و گفت: «معمولاً ارتباط احکام برنامه با منابع چندان محکم نیست». شبیه همان حرفی که چندی پیش احمد توکلی گفته بود. توکلی نیز اعتقاد دارد اهداف مطرح‌شده در برنامه پنجم توسعه، تک تک اهداف خوبی است، اما مشخص نیست این اهداف تا چه میزان با منابع محدود کشور هم‌خوانی دارد.

تابش دلیل این امر را نه تنها ضعف عمومی برنامه‌نویسی در کشور می‌داند که معتقد است این مسئله با انحلال سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و بازنشسته کردن بدنه کارشناسی آن تشدید شده است. «سرمایه‌ای انسانی» که با تخصص در کار «سیستماتیک و برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت» می‌توانست ثمره‌ای بهتر در نوشتن برنامه پنجم به بار آورد.

نماینده اصلاح‌طلب مجلس هشتم سپس به رفتارهای دولت در قبال مجلس اشاره می‌کند. این که دولت الزام‌های قانونی برای گزارش وضعیت برنامه چهارم به مجلس را زیر پا گذاشت و این که برنامه پنجم اساساً غیر قابل ارزیابی نوشته شده است: «تمامی برنامه‌های پیشین فارغ از این که به آن‌ها نیز ایراداتی وارد بود؛ دارای جدولی بودند که ملاک و معیار قضاوت مجلس و دستگاه‌های نظارتی برای سنجش میزان تحقق آن‌ها بود اما برنامه پنجم فاقد هر گونه جدولی است».

وی اهداف سند چشم‌انداز را یادآور می‌شود و می‌گوید دستیابی به این اهداف در برش 5 ساله نیازمند 1100 میلیارد دلار منابع مالی است. عضو کمیسیون برنامه سپس به تکالیف نهادهای مختلف در تامین این اعتبار می‌پردازد، تا انتقاداتی را مطرح نماید که اصول‌گرایان به آن‌ها نمی‌پردازند: «اگر دولت این اهداف را مهم تشخیص می‌داد باید در سیاست خارجی و اقتصاد داخلی تغییراتی ایجاد می‌کرد. چه آن که اگر چنین کرده بود بانک‌ها از عمده سهم 50 درصدی خود برای تامین منابع برنامه بر می‌آمدند و این سهم به 5، 6 درصد کاهش نمی‌یافت».

رهبر اقلیت مجلس برنامه بدون رقم و جدول را انشای «به به» و «چه چه» می‌داند و اعتقاد دارد که دولت در پی شاخص‌زدایی از برنامه، تکلیف‌زدایی و مسئولیت زدایی از خود است. چرا که اگر چه مدعی است اصلاحات کمیسیون، انسجام برنامه را به هم ریخته اما پیشنهاداتش نیز کمکی به حال انسجام برنامه نمی‌کند.

تابش در پاسخ به این سوال که آیا برنامه به نیمه دوم آذر ماه که موعد تنظیم و تقدیم لایحه بودجه توسط دولت است، خواهد رسید؛ بند دیگری از شکوه‌هایش را می‌گشاید: «دولت کی به این زمان‌بندی‌های قانونی عمل کرده است که امسال بخواهد عمل کند؟ هر دو دولت آقای احمدی‌نژاد دیرتر از زمان مقرر لوایح بودجه سنواتی را به مجلس ارائه داده اند چون تصور دولت این است که وقتی دیرتر لایحه بودجه را به مجلس ارائه دهد، مجلس هم در وقت کمتری به بررسی آن خواهد پرداخت به این ترتیب لایحه دولت دچار کمترین تغییر می‌شود».

تابش اعتقاد دارد جهت‌گیری لایحه تقدیمی دولت و انطباق آن با سند چشم‌انداز بسیار کمتر از چیزی است که در کمیسیون تلفیق به آن رسیده اند. او بعد از این همه هم می‌گوید: «راستش را بخواهید من که چشمم آب نمی‌خورد قانون برنامه پنجم سرنوشت بهتری نسبت به قانون برنامه چهارم به لحاظ اجرایی از سوی دولت بیابد. اتفاقاً به همین دلیل است که برخی نمایندگان عضو کمیسیون تلفیق گاهی هم به مزاح هم که شده می‌گویند بهتر است این قدر خودمان را در مجلس به زحمت نیاندازیم تا بهترین برنامه را تصویب کنیم».